witness

n. getuige; ooggetuige; getuigenis

--------

v. getuigen; verklaren dat-; verklaring afleggen; ooggetuige zijn; toeschouwen

witness¹

[ witnis]

I 〈telbaar zelfstandig naamwoord〉

1 (oog)getuige 〈ook juridisch〉

2 getuige ⇒ medeondertekenaar

♦voorbeelden:

1   witness for the defence • getuige à decharge

     witness for the prosecution • getuige à charge

II 〈niet-telbaar zelfstandig naamwoord〉

1 getuigenis ⇒ getuigenverklaring

2 getuigenis ⇒ (ken)teken, bewijs

♦voorbeelden:

1   bear/give witness (on behalf of someone) • getuigen (ten gunste van iemand)

2   in witness of • als blijk/bewijs van

¶ bear witness of/to • staven, bewijzen

————————

witness²

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 〈ook juridisch〉getuigen ⇒ als getuige verklaren/bevestigen

2 getuigen ⇒ als bewijs dienen, pleiten

♦voorbeelden:

1   witness against someone • getuigen tegen iemand

     witness to something • getuige zijn van iets

     witness to having seen something • getuigen/als getuige verklaren dat men iets gezien heeft

2   witness against/for someone • tegen/voor iemand pleiten

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 getuige zijn van

2 getuige zijn bij ⇒ als getuige ondertekenen

3 getuigen van ⇒ een teken/bewijs zijn van

♦voorbeelden:

1   witness an accident • getuige zijn van een ongeluk

2   witness a signature • (als getuige) medeondertekenen

3   (as) witness my poverty • waarvan mijn armoede moge getuigen

¶ 〈formeel〉 this is a dangerous stretch, witness the number of accidents here this year • dit is een gevaarlijk stuk weg, getuige het aantal ongelukken hier dit jaar